Podróżowanie po Polsce często wiąże się z próbowaniem lokalnych specjałów. Właściwości odżywcze takich przysmaków jak toruńskie pierniki, oscypek czy bryndza mogą wpływać na nasze zdrowie i wygląd. Czy znamy wartość kaloryczną tradycyjnych polskich potraw? Jakie składniki je tworzą? Czy są one odpowiednie dla każdego, czy istnieją stany zdrowia, przy których lepiej jest ich unikać?
Oscypek to ser wędzony charakterystyczny dla regionu Podhala. Jest produkowany ze 100% mleka owczego lub mieszanki mleka owczego i krowiego. Sto gramów standardowego oscypka (czyli około trzech małych owalnych serków) zawiera 386 kcal, 29 g białka i 30 g tłuszczu. Jego wartość kaloryczna jest podobna do serów żółtych, nie należy więc do produktów niskokalorycznych. Oscypek dostarcza dużo soli, dlatego nie jest polecany osobom z nadciśnieniem tętniczym i chorobami nerek. Badania jednak wykazują, że spożywanie tego rodzaju sera pomaga zapobiegać miażdżycy i chorobom neurodegeneracyjnym oraz wspiera proces detoksykacji organizmu. Oscypek jest doskonałym źródłem białka i wapnia, a tradycyjnie przypisywano mu również zdolność poprawiania kondycji.
Bryndza to miękki, biały ser podpuszczkowy o intensywnym i słonym smaku. Tak jak oscypek, produkuje się go z czystego mleka owczego lub z mieszanki mleka owczego i krowiego. Bryndza ma nieco mniejszą wartość kaloryczną – 100 g zawiera 236 kcal, 17 g białka i 18,8 g tłuszczu. Jako że owce karmione są naturalnym pokarmem, ser ten ma korzystne właściwości dla zdrowia. Badania wykazały, że produkty z mleka owczego mają działanie antynowotworowe, mogą pomagać w zwalczaniu choroby Alzheimera i Parkinsona. Pozytywnie wpływają na procesy trawienia i zasilenie jelit probiotykami.
Pierniki toruńskie pieczone są od 700 lat, niemal od momentu powstania Torunia. Przygotowywane są z mąki, dodatkiem miodu i przypraw korzennych według tradycyjnych receptur. Mimo ich długiej historii, pod względem dietetycznym powinny być traktowane jak inne słodycze. W 100 g pierników znajdują się 403 kcal, 68 g węglowodanów, 12 g tłuszczu i 6 g białka.
Kołocz śląski to typowe ciasto obrzędowe z Opolszczyzny i Górnego Śląska, podawane przy ważnych uroczystościach rodzinnych i świętach. Pomimo nazwy, ma kształt prostokątny. Jest to drożdżowe ciasto z nadzieniem z maku, sera lub owoców, posypane charakterystyczną kruszonką z dużą ilością masła i cukru pudru. Podobnie jak inne ciasta drożdżowe, 100 g kołocza dostarcza ok. 400 kcal, co wymaga umiarkowanego spożycia dla utrzymania zdrowia i smukłej sylwetki.
Pierekaczewnik pochodzi z Krymu i jest tradycyjnym wypiekiem Tatarów mieszkających w Polsce, szczególnie na Podlasiu. Jest to pieróg składający się z kilku cienkich warstw ciasta, upieczony w kształcie muszli ślimaka. Każda warstwa ciasta przełożona jest farszem, który może być pikantny (z mięsa baraniego, wołowego lub gęsiny) lub słodki (z jabłek, śliwek lub sera z rodzynkami). Aby przygotować jeden pierekaczewnik potrzebne jest aż 0,5 kg mąki, 2 kostki masła i 600 g mięsa. W sumie dostarcza on około 7000 kcal. Jest więc potrawą kaloryczną i ciężkostrawną. Osoby z chorobami przewodu pokarmowego i układu krążenia powinny go unikać.